Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Age, inquies, ista parva sunt. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Sin aliud quid voles, postea.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Certe non potest.: An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Age sane, inquam.: Quis hoc dicit?

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.

Duo Reges: constructio interrete.

Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Cave putes quicquam esse verius. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.

Hoc igitur quaerentes omnes, et ii, qui quodcumque in mentem
veniat aut quodcumque occurrat se sequi dicent, et vos ad
naturam revertemini.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
De hominibus dici non necesse est.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Sed ille, ut dixi, vitiose.
Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.